Blom wolkers biograaf
Onno Blom gaat de langverwachte biografie van Harry Mulisch () schrijven
Onno Blom, schrijver, biograaf van Jan Wolkers en medewerker van deze krant, gaat de langverwachte biografie van Harry Mulisch () schrijven. Blom neemt de opdracht over van de eerder beoogde biograaf Robbert Ammerlaan (80), de vroegere uitgever van Mulisch bij De Bezige Bij. Het boek zal naar verwachting in het najaar van verschijnen met als werktitel De magiër. Ammerlaan heeft zich volgens de uitgever ‘om persoonlijke redenen uit het project moeten terugtrekken’.
Het is niet het eerste biografische werk dat Blom schrijft over Harry Mulisch, de auteur van klassiekers als Het stenen bruidsbed (), De aanslag () en De ontdekking van de hemel (). Hij werkte eerder samen met de schrijver aan het biografische fotoboek Mijn getijdenboek ; Zijn getijdenboek , dat in verscheen. ‘Het kwam in die periode ook wel ter sprake dat ik een biografie zou schrijven’, zegt Blom. ‘Mulisch zei daar twee dingen over: ‘Ik vind het een prima idee.’ En: ‘We gaan het niet doen.’’ Volgens Blom vond Mulisch dat een schrijver pas na zijn dood een biografie verdiende, waar hij dan aan toevoegde ‘dat hij niet van plan was dood te gaan’.
Postuum
In overleed Mulisch toch, negen jaar na het verschijnen van zijn laatste roman
Onno Blom vertelt over Jan Wolkers en Rembrandt
Op 29 november geeft Onno Blom een lezing. Als officiële biograaf van Jan Wolkers weet hij veel te vertellen over het rebelse leven van een van de meest geliefde schrijvers van Nederland. De lezing wordt georganiseerd door Bibliotheek Oostland en Theater t Web.
Op 19 oktober , de tiende sterfdag van Jan Wolkers, verscheen het langverwachte Het litteken van de dood, de indrukwekkende biografie van Onno Blom over de beeldhouwer-schilder-schrijver. Het vuistdikke boek ontketende een storm aan reacties, werd een bestseller en is bekroond met de Nederlandse Biografieprijs
Blom is niet alleen gefascineerd door Jan Wolkers, maar ook door Rembrandt. Recent kwam dan ook zijn boek ‘De jonge Rembrandt’ uit, waarin Blom onderzoekt hoe Rembrandt zo succesvol kon worden. Welke factoren zorgden er eigenlijk voor dat Rembrandt Rembrandt werd? Wist je dat Rembrandt ook een inspiratiebron vormde voor Jan Wolkers? Onno Blom kan ook alles over Wolkers’ interesse voor deze kunstenaar vertellen tijdens deze lezing in Bleiswijk.
Tickets kosten 8 euro (5 euro voor leden) en zijn verkrijgbaar via de website van Bibliotheek Oostland. Bezoekers krijgen aan het einde van de avond een exemplaar van het boek Winterbloei van Jan Wolkers mee naar
Achtergrond
Dan maar geen promotie
In Memoires van een biograaf blikt Onno Blom terug op de tien jaar waarin hij aan zijn boek over Jan Wolkers werkte. En hij beschrijft hoe zijn promotie in Leiden bijna niet doorging. Een voorpublicatie.
Onno Blom
donderdag 8 maart
Onno Blom (rechts) en Jan Wolkers in diens atelier op Texel, zomer © Tessa Posthuma de Boer
In de lente van , nadat ik de eerste versie van mijn proefschrift had ingeleverd bij de promotiecommissie en als een bezetene bezig was om redactie te plegen op de biografie – ik las mijn boek ‘als mijn ergste vijand’, zoals ik van Wolkers had geleerd – kreeg ik de schrik van mijn leven.
‘Ga maar even zitten,’ zei mijn promotor Willem Otterspeer aan de telefoon. ‘Zit je?’
‘De commissie ziet niets in je boek. Ze achten het geen proefschrift waardig.’
Natuurlijk was ik niet gaan zitten, dus ik moest me stevig vastgrijpen. Alles tolde om me heen. Mijn rug werd ijs- en ijskoud. Eén keer eerder was me dat overkomen: ik was een jaar of zeven, schaatste op een slootje, en plotseling sloeg een schots om en lag ik in het ijskoude water. Mijn jas zoog zich vol, mijn benen werden zwaar en vlak voor een moeder van een klasgenootje iedereen aan de
Een levenswerk uit één stuk. Het litteken van de dood. De biografie van Jan Wolkers
Als je gaat dromen over het boek dat je aan het lezen bent en je doet dat niet één keer maar een paar dagen achtereen, wat zegt dat dan over het boek? Het is een vraag die ik mij stel terwijl ik bezig ben met de laatste vijftig pagina’s van Onno Bloms biografie van Jan Wolkers, Het litteken van de dood. Als er zoveel over een boek gezegd en geschreven wordt, lijken clichés onvermijdelijk, maar niet minder waar. ‘Ik las het als een trein’, schreef Rob Schouten in Trouw. Daar ben ik het volmondig mee eens, al verwordt in mijn droom het soms complexe familieleven van Wolkers zelfs tot een rollercoaster (om nog maar een stoplap te plaatsen). Het verhaal duizelt me, maar dat zegt absoluut niets over de heldere en feitelijke wijze waarop Blom het bijna duizend pagina’s tellende levensverhaal op papier heeft gezet. Nadrukkelijk zonder psychologisering en historische context. Ik wijt mijn nachtelijke duizelingen dan ook aan het feit dat het boek, met alle ontembare levensdrift van Wolkers en niet in de laatste plaats de expliciete seksscenes op zijn minst opwindend is. Mij zijn relaties duidelijk geworden waarvan ik, ondanks dat ik vrijwel het complete oeuvre van Wolkers vanaf de middelbar
Biograaf Onno Blom schreef over Wolkers en voetbal: ‘Jan vereerde die Ajaxjongens als Griekse goden’
De voetballende Jan Wolkers, daar zijn we niet zo mee bekend.
Maar hij heeft gevoetbald, onze Jan. En hoe!
“In zijn jeugd, toen hij nog in Oegstgeest woonde. Op straat, en keihard, hè! Met bloedende knieën, want anders was het niets. Je moest er gedeukt en gebutst vanaf komen.”
Onno Blom vertelt het met veel enthousiasme. We staan in Betondorp bij het huis in de Akkerstraat, waar Johan Cruijff in zijn jeugd woonde.
In zijn hand houdt hij het pagina’s tellende boek dat hij schreef over Jan Wolkers en voetbal: Genialiteit staat nooit buitenspel.
Ja ja, zie je hem denken. Nu denken ze weer dat ik het aan het uitmelken ben of zo.
Onno Blom is de biograaf van kunstenaar en schrijver Jan Wolkers (). In verscheen de vuistdikke biografie Het litteken van de dood. En daarna nog een compilatie uit Wolkers’ dagboeken, Amstelglorie: zijn notities over de jaren op het gelijknamige Amsterdams volkstuinencomplex. En een privédomeindeel: Memoires van een biograaf. Met als ondertitel: In de voetsporen van Jan Wolkers.
“Nou ja,” zegt Blom, “die biografie telt ruim bladzijden, maar het hadden er ook kunnen zijn.”
Waarmee hij maar wil zeggen dat het helemaal niet zo gek is dat e