Hannah arendt biografie thomas meyer
Stretto &#; Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.
De langverwachte nieuwe biografie van Hannah Arendt, een van de belangrijkste denkers van de westerse wereld, is nu verschenen in Nederlandse vertaling. Meyer beschrijft haar leven en werk van Königsberg tot New York, van haar dissertatie over Augustinus tot de beschrijving en interpretatie van haar onvoltooid hoofdwerk, “Het leven van de geest”.
Filosofie is als normatieve wetenschap en descriptief onderzoek, even moeilijk eenduidig te definiëren als de begrippen schoonheid en liefde. Beminnen, houden van en liefhebben, zeggen daarentegen zo veel meer. Zo ook de werkwoorden beschouwen, bezinnen, analyseren, denken en nadenken, in verband met het wel en wee van de mensheid. Haar leven lang boog Hannah Arendt () zich over de onzekere grens tussen goed en kwaad. Ze leidde een leven dat een cruciaal hoofdstuk in de geschiedenis van het Westen omvatte, een tijd waarin onze ideeën over de mens en zijn waarde, schuld en verantwoordelijkheid, opnieuw werden gedefinieerd, en waarin zij uitgroeide tot één van de belangrijkste denkers van de 20ste eeuw.
“Ik geloof dat een denkproces altijd verbonden is met persoonlijke ervaring. Alle denken is nadenken, iets doordenken”. Voor Thomas Meyer, een
_Soortgelijke boeken
23 september Hannah Arendt - De biografie
Hannah Arendt was een politiek wetenschapper, filosofe, historica en sociologe. Haar leidthema was “Ik geloof niet dat er een denkproces bestaat dat zonder persoonlijke ervaring mogelijk is. Elk denken is nadenken”.
Hannah Arendt werd geboren op 14 oktober in Linden (Duitsland) in een Joods gezin. Ze overlijdt aan een hartstilstand in New York op 4 december Opgroeien deed ze in Königsberg, dat tegenwoordig Kaliningrad heet en in Rusland ligt, maar in haar tijd nog Duits was. Na de middelbare school studeerde ze verder in Berlijn en later in Marburg, Freiburg en Heidelberg. Ze volgde cursussen bij beroemde professoren: Husserl, Jaspers bij wie ze promoveerde en Heidegger.
Bij de opkomst van het nazisme vluchtte ze van Duitsland naar Frankrijk. Als Duitsland ook Frankrijk binnenvalt, komt ze terecht in het opvangkamp in Gurs, Zuid-Frankrijk. Via Marseille en Lissabon emigreerde ze in naar de Verenigde Staten.
Haar werk is politiek van aard en vooral gericht op vrijheid en totalitarisme, denken, handelen en oordelen. Grote bekendheid verwierf ze met haar verslag van het proces tegen Eichman in Jeruzalem.
In schreef Thomas Meyer een nawoord bij haar essay De vrijheid om vrij te zijn. Nu lezen we van hem
Thomas Meyers biografie van Hannah Arendt is niet altijd even leesbaar, maar wel de moeite waard
Het is verleidelijk ook in deze tijd Hannah Arendt () aan te halen. De Duitse denker van Joodse afkomst was kritisch op de staat Israël en had liever een soort federatie gezien van de twee volkeren gezamenlijk. Tegelijk was Arendt zich al vroeg bewust van het gevaar van het nazisme en de noodzaak van een Joods thuisland.
Vanuit dat besef stopte ze in de jaren dertig met haar theoretische werk. Vanuit Parijs (waar ze met enig geluk belandde) hielp zij tientallen kinderen emigreren naar Palestina – daarmee zo goed als zeker hun leven reddend. Tot ze zelf moest vluchten naar de VS. De Duitse wetenschapper Thomas Meyer richt zich in Hannah Arendt – De biografie vooral op haar inzet voor de Joodse zaak en haalde daarvoor allerlei nieuwe bronnen boven water.
Helaas kan Meyer niet de neiging onderdrukken zijn overweldigende kennis te etaleren in (soms cryptische) volzinnen. Dat komt de leesbaarheid niet altijd ten goede, maar voor de volhardende lezer is er genoeg te vinden. De link die Meyer legt tussen Arendts praktische werk en haar denken, zoals het nog steeds imponerende The Origins of Totalitarianism (), is geloofwaardig. En we zien nóg scherper hoe zij niet alleen in geestel
Het actieve leven van een filosoof. Biografie van Hannah Arendt
‘Ik geloof dat een denkproces altijd verbonden is met persoonlijke ervaring. Alle denken is nadenken, iets doordenken.’
Hannah Arendt, je kunt haar naam niet denken zonder dat je direct associeert: de banaliteit van het kwaad. Beroemd werd ze, wereldberoemd, met haar verslag van het proces tegen Adolf Eichmann, waarin ze dat begrip muntte.
Jeruzalem, Het absolute kwaad, wat is dat eigenlijk, vroeg Arendt zich tijdens het proces af. Is dat Adolf Eichmann, de man die als naaste medewerker van Heinrich Himmler en Richard Heydrich verantwoordelijk was voor het vervoer van miljoenen Joden naar de Duitse concentratiekampen? Nee, zegt Arendt. Eichmann was een schakel, een schakel in een systeem. Het absolute kwaad? Toch vooral een opeenstapeling van kleine, bureaucratische handelingen. Eichmann voerde slechts zijn taak uit, deed zijn werk. Een bureaucraat. Kijk met die ogen nog eens naar The Zone of Interest over kampcommandant Rudolf Höss en zijn gezin in hun villa aan de rand van Auschwitz.
Het is haar niet in dank afgenomen. Vergoelijking van afschuwelijke misdaden. Ontkenning van persoonlijke verantwoordelijkheid. Het kwam haar vanuit verschillende hoeken zelfs te staan op verwijten van antisemitisme.
Joodse Recensie: Filosoof Thomas Meyer noemt zijn boek over Hannah Arendt ‘De biografie’ – de arrogantie!
In ging Hannah Arendt filosofie studeren in Berlijn, later volgde ze colleges in Marburg bij Martin Heidegger, de filosoof die al voor Hitlers machtsovername in en tot aan het einde van de Tweede Wereldoorlog een fanatiek nationaalsocialist was. Hannah Arendt was niet alleen zijn studente maar werd ook zijn minnares. De affaire was overigens al over toen Heidegger nazi werd.
Haar is altijd kwalijk genomen dat ze na de oorlog toch weer contact opnam met
Heidegger en een vriendschappelijke correspondentie met hem onderhield waarin ze ervoor koos ‘de persoon op te geven om zijn filosofie en zijn denken voor haarzelf te kunnen redden’.
Om uit te leggen wat dat betekent laten we biograaf Thomas Meyer aan het woord: ‘Heideggers terugkeer naar de voorsocratici, zoals Heraclitus en daarna ook Anaximander, was daarentegen voor haar geen vlucht uit de wereld, maar een noodzakelijke stap om zich het begin eigen te maken en zich te wapenen tegen de volledige inbeslagneming door het heden.’ Hier wreekt zich de ondoordringbare schrijfstijl van de filosoof Meyer.
Radertje in vernietigingsmachine
Arendt is eindeloos aangevallen op haar theorie van ‘de banaliteit van het
kwaad’. Daarmee zou
Recensie: Filosoof Thomas Meyer noemt zijn boek over Hannah Arendt ‘De biografie’ – de arrogantie!
In ging Hannah Arendt filosofie studeren in Berlijn, later volgde ze colleges in Marburg bij Martin Heidegger, de filosoof die al voor Hitlers machtsovername in en tot aan het einde van de Tweede Wereldoorlog een fanatiek nationaalsocialist was. Hannah Arendt was niet alleen zijn studente maar werd ook zijn minnares. De affaire was overigens al over toen Heidegger nazi werd.
Haar is altijd kwalijk genomen dat ze na de oorlog toch weer contact opnam met
Heidegger en een vriendschappelijke correspondentie met hem onderhield waarin ze ervoor koos ‘de persoon op te geven om zijn filosofie en zijn denken voor haarzelf te kunnen redden’.
Om uit te leggen wat dat betekent laten we biograaf Thomas Meyer aan het woord: ‘Heideggers terugkeer naar de voorsocratici, zoals Heraclitus en daarna ook Anaximander, was daarentegen voor haar geen vlucht uit de wereld, maar een noodzakelijke stap om zich het begin eigen te maken en zich te wapenen tegen de volledige inbeslagneming door het heden.’ Hier wreekt zich de ondoordringbare schrijfstijl van de filosoof Meyer.
Radertje in vernietigingsmachine
Arendt is eindeloos aangevallen op haar theorie van ‘de banaliteit van het
kwaad’. Daarmee zou