Martin buber school
BUBERS INVLOED OP DE CHRISTELIJKE THEOLOGIE
Enkele opmerkingen
H. Jonker
Ruim twintig jaar geleden schreef ik twee artikelen over het denken van Martin Buber •. Als ik ze nu herlees, sta ik verwonderd over het feit welke grote invloed dit joodse denken in de afgelopen twintig jaar op christelijke theologen heeft uitgeoefend. Wat in /59 nog een typisch joods geluid was contra de christelijke theologie schijnt thans bij christelijke theologen gemeengoed te zijn geworden, gezien bepaalde uitspraken waarbij men zich steeds beroept op de 'nieuwere theologie' of het 'nieuwe denken'. Nu is het niet zo erg als de christelijke theologie naar Israël luistert, het is zelfs geboden, beter dan te luisteren naar niet-christelijke filosofen. In schreef ik reeds 'dat het herstel van het sinds negentien eeuwen afgebroken contact tussen de Synagoge en de Kerk niet alleen voor Israël, maar ook voor de zuivere geloofsbeleving en het rechte theologische denken der Kerk in een gesprek met Israël van het uiterste belang moet worden geacht. In zulk een gesprek zullen wij aan het denken van een zoon van het oude Verbondsvolk, Martin Buber, moeilijk kunnen voorbijgaan'.'
Dit gesprek en deze studie moeten blijven juist ter wille van de interpretatie van het Oude Testament en de verheldering
Martin Buber (), een Oostenrijks-Israëlisch-joodse godsdienstfilosoof. Ontving in de Erasmusprijs.
Zeker vanwege het feit dat Martin Buber in zijn jeugd een aantal jaren bij zijn grootouders in Lvov (Oekraïne) woonde. Van hen leerde hij onder meer Hebreeuws, Latijn en Frans. Zijn ouders scheidden in deze periode. Op zijn veertiende ging hij bij zijn vader wonen die inmiddels was die tijd brak hij met het Jodendom en liet hij zich vooral beïnvloeden door Kant en Nietzsche. Zijn grootvader was als historicus bedreven op het gebied van Oostcentraal Europa. Ook hierdoor leek Martin Buber genetisch aanleg te hebben voor de interesse in modern chassidisme uit Oost Europa.
Kwaliteit van leven
Gesprekshandleiding bij Kwaliteit van leven
Namenregister bij Kwaliteit van leven
Kerk en Israël Onderweg:
'[Dit boek] is een genade voor ieder die er kennis van neemt.'
Meer recensies
Een mens is vóór alles een relationeel wezen: zonder de ander kan hij nooit tot zichzelf komen. Eenzijdige nadruk op het vieren van het ‘ik’ veroorzaakt veel teleurstelling en ongeluk; niet alleen individueel, maar ook voor de samenleving. Dit is de kern van het gedachtegoed van Martin Buber (), die samen met Freud en Einstein behoort tot de invloedrijkste Joodse denkers uit de vorige eeuw. Hij verwoordde zijn visie in onder andere Ik en Jij, Chassidische vertellingen en Godsverduistering – boeken die wereldwijd generaties hebben bezield.
In Kwaliteit van leven laat theoloog Theo Witvliet zien dat Bubers humanisme ook in de gepolariseerde wereld van vandaag van grote betekenis kan zijn: werkelijke ontmoeting, echt gesprek, vertrouwen ondanks alles. In dit essay volgt Witvliet Bubers levensweg en gaat met deze godsdienstfilosoof in gesprek. Het resulteert in een spannende, intensieve ontmoeting.
Theo Witvliet () werkte aan de Universiteit van Amsterdam als hoogleraar ‘Geschiedenis van het christendom in de moderne tijd’ en was gasthoogleraar aan
Theo Witvliet
Aanbevelingen
Prof. Dr. L.A. Hoedemaker schreef een aanbeveling voor Kwaliteit van Leven - het humanisme van Martin Buber. Hij merkte o.a. op:
'Een belangrijke verdienste van het boek is dat het niet alleen een portret biedt van een belangrijk twintigste eeuws denker, maar een gesprek entameert met die denker vanuit een cultuur, die - aldus de schrijver - een humanistische kwaliteitsimpuls meer dan ooit nodig heeft. Aan levensloop en werk van Buber wordt volledig recht gedaan (alle relevante literatuur is verwerkt), maar tegelijk is het aldus ontstane verhaal van begin tot eind doortrokken van een verlangen om de relationaliteit als grondkenmerk van het menszijn opnieuw te ontdekken en relevant te maken voor een tijdsgewricht waarin de autonomie van het ik domineert en 'andere' mensen gereduceerd worden tot productiefactoren en rekensommen.'
'Een belangrijke bijkomende verdienste van het boek is dat heel duidelijk wordt dat Bubers antropologische en historische analyses geworteld zijn in theologie.
Dat wil niet zeggen dat het boek alleen voor theologen interessant zou zijn. Integendeel, deze aanpak leidt er juist toe dat de relevantie en de existentiële betekenis van allerlei theologische gedachtegangen die elders wellicht weinig aandacht trekken held
Stretto &#; Magazine voor kunst, geschiedenis, filosofie, literatuur en muziek.
Martin Buber () was samen met Freud en Einstein één van de belangrijkste en beroemdste Joodse denkers van de twintigste eeuw. Geboren in Wenen, een jeugd bij zijn grootouders in Lemberg in Galicië (nu Lviv in Oekraïne), en reizen door Europa, werd hij al snel een heel belangrijke figuur binnen het Duits jodendom en het zionisme.
De Oostenrijks-Israëlisch-joodse godsdienstfilosoof Buber vestigde zich in Jeruzalem. Hij noemde dat zijn “Einwanderung”. Zoals blijkt uit zijn immense correspondentie, kruiste zijn uitzonderlijk lot dat van Herzl, Freud, Einstein, Rosenzweig, Kafka, Zweig, Scholem, Gandhi, Bachelard, Jung, Heidegger, Levinas, Ben Gurion en vele anderen. Buber was niet alleen een groot filosoof van de andere dialoog (“Ik en Jij”), van de mystieke vroomheid (zijn Chassidische verhalen), de joods-christelijke dialoog (twee soorten van geloof), en van de aanklacht tegen Hitler en het stalinistisch totalitarisme, hij was ook de onvermoeibare, strijdlustige held voor een humanistisch zionisme, voortdurend op zoek naar vrede met de Arabieren.
Wie een biografie van Martin Buber schrijft, een leven dat zevenentachtig jaar overspant, moet een groot deel van de wereldgeschiedenis en he