Leeft berend boudewijn nog
Corinne van der Velden Negentig
een trip down memory lane met verhalen over TMF, Winner Taco, Big Brother, GTST, , Nike Air Max, Paul van Loon, Party Animals en vele anderen
Corinne van der Velden neemt je in ‘Negentig’ mee op een onweerstaanbare trip down memory lane door de populaire cultuur van de jaren negentig. Roos en Arnie, Sabine en Bart, Catherine Keyl, Carry Slee, je eigen Sims: wie herinnert ze zich niet? En wat te denken van nummers als ‘Never Alone’, ‘Have you ever been mellow’, ‘Coming home’ en ‘Vijftien miljoen mensen’? Maar een nostalgische blik alleen doet het decennium tekort. Was het een onbezorgde, optimistische tijd, waren we argeloos naïef, was
Non-fictie
Nederlands | ePub2 | Atlas Contact, Amsterdam |
E-book
Eén kunstwerk maakte Judy Chicago beroemd, geliefd en verguisd. Nu wordt eindelijk ook haar andere werk gezien
Dat gaat mij niet gebeuren. Als Judy Chicago zich als ambitieuze jonge kunstenaar in het Los Angeles van de jaren zeventig begint te verdiepen in het lot van invloedrijke vrouwen, stuit ze al snel op wat ze ‘de uitwissing van het cultureel erfgoed van vrouwen’ noemt. Oftewel, de manier waarop de bijdragen van vrouwen aan kunst, cultuur, en wetenschap na hun dood vaak worden vergeten, uitgewist of tenietgedaan. Plechtig neemt ze zichzelf voor: ik ga er alles aan doen om te zorgen dat dat mij niet overkomt.
Over hoe het haar na haar dood zal vergaan valt alleen nog maar te speculeren; Judy Chicago, kunstenaar en feministisch icoon, is 84 en springlevend. Eén ding is wel duidelijk: haar werk is vooralsnog niet vergeten. Sterker nog, ze staat in zo’n beetje ieder gezaghebbend kunstgeschiedenisboek over de 20ste eeuw.
Over de auteur
Sarah van Binsbergen schrijft voor de Volkskrant over hedendaagse beeldende kunst.
Maar: ze staat er wel altijd in met dat ene werk. Wie Judy Chicago zegt, zegt The Dinner Party (). Dit eerbetoon aan vrouwen uit (met name) de westerse geschiedenis, een schoolvoorbeeld van feministische kunst, maakte veel discussie los: was het nu ku
- Janis Joplin zonder Big Brother & The Holding Company in
Elf jaar geleden, in , schreef ik over Janis Joplin () – op basis van de brieven die de zangeres stuurde naar haar moeder, woonachtig in de oliestad Port Arthur (Texas). In een tweede artikel wil ik de nadruk leggen op de solo-carrière van Janis, toen ze eind uit Big Brother and The Holding Company stapte. Het album ‘Cheap Thrills’ van de groep uit San Francisco had kort daarvoor juist voor een doorbraak gezorgd.
Wat Laura Joplin schreef
Geld speelde een niet-onbelangrijke rol. Laura Joplin schreef in de biografie die ze van haar oudere zus publiceerde: “Janis’s life became ever more tied to the East Coast, away from the anti-bourgeois scene of the West Coast. New York held Janis’s business influences – Albert Grossman, her manager, Clive Davis, the head of CBS Records, and the bulk of the national press. Together, their influence seemed to undermine her relationship with the band”.
Ze voegde eraan toe: “People were whispering in Janis’s ear, ‘You’re better than the guys in the band. You should leave them. They’re holding you back. They’re going to ruin your career and you’ll be penniless again’.
&n
Judy Garland () was een legendarische Amerikaanse actrice, zangeres en danseres, bekend van o.m. haar romantische en muzikale MGM-komedies aan de zijde van Mickey Rooney. Toen ze nauwelijks tweeëntwintig was en filmklassiekers als &#;The Wizard of Oz&#; () en &#;Meet Me in St. Louis&#; () had gemaakt, was ze al een icoon.
Bijgevolg werd de 1,51 m grote girl next door in Hollywood één van de belangrijkste moneymakers uit de jaren veertig van vorige eeuw. Later in haar carrière werd ze tweemaal genomineerd voor een Oscar ( en ), en ze werd de eerste vrouw, en tot nu toe nog altijd de jongste laureate, van de Cecil B. De Mille Award (in op jarige leeftijd). In , dertig jaar na haar dood, werd ze door het American Film Institute verkozen tot achtste Greatest Female Star in hun top vijfentwintig van Greatest Screen Legends (het AFI omschrijft een filmlegende als ‘een acteur met een uitgesproken screen presence in Amerikaanse speelfilms en wiens filmdebuut dateert van in of voor , of na indien zijn/haar dood het complete oeuvre omvat’).
Judy Garland had een zeer productieve carrière van halfweg de jaren dertig totdat ze overleed in In , toen ze slechts zevenendertig was, had ze negenendertig films gemaakt, meer dan vijfhonderd radioprogramma&#;s en stonden er meer dan duiz
Taylor is het tweede kind van Francis Lenn Taylor (28 december november ) en Sara Viola Warmbrodt (21 augustus september ). Haar oudste broer is Howard Taylor ().
Hoewel ze soms "Liz" genoemd wordt, houdt ze niet van deze bijnaam. Zelf prefereert ze dat haar voornaam uitgesproken wordt als Eee-lizabeth (met de klemtoon op de eerste lettergreep). Haar middelste naam Rosemond is een eerbetoon aan haar oma van vaderskant, Elizabeth Mary Rosemond.
Taylor bezit zowel de Britse als de Amerikaanse nationaliteit, de Britse op grond van het ius soli, de Amerikaanse op grond van het ius sanguinis. Haar ouders kwamen oorspronkelijk uit Arkansas City in Kansas. Haar vader was een kunsthandelaar, haar moeder een actrice die stopte met werken toen ze in in New York in het huwelijk trad.
Op de leeftijd van drie, kreeg Taylor haar eerste balletlessen. Kort nadat Groot-Brittannië betrokken was geraakt bij de Tweede Wereldoorlog, besloten haar ouders terug te keren naar de Verenigde Staten. Het gezin vestigde zich in Los Angeles, waar de moeder van Taylor familie had wonen.
Debuut
Toen Taylor negen jaar oud was, debuteerde ze op het witte doek. Universal Studios verlengde haar contract niet en ze stapte over naar Metro-Goldwyn-Mayer (MGM). Haar eerste film bij deze studio was Lassie C