Waarom gaf diocletianus de troon op?
Constantijn de Grote, de Romeinse keizer die voor de verspreiding van het christendom zorgde, was geen heilige. Hij was een pragmatisch politicus. Zijn eerste zorg was zijn invloedssfeer te vergroten en zo zijn macht te doen gelden. Om dit mogelijk te maken schroomde hij niet om harde maatregelen te nemen. Het portret van een keizer met een droom.
Opgang en triomf van keizer Constantijn
Toen Constantijn in het begin van de vierde eeuw zijn opwachting maakte, verkeerde het Romeinse rijk al bijna een eeuw in crisis. De dood van Alexander Severus ( n.C.) had een tijd van politieke en militaire anarchie ingeluid, waarin generaals zich keer op keer door hun troepen tot keizer lieten uitroepen. Nog maar nauwelijks aan de macht, kwamen ze echter al gauw tegenover even ambitieuze concurrenten te staan. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de keizers zich in deze periode in hoog tempo opvolgden en dat bijna geen enkele heerser uit die periode een natuurlijke dood stierf.
Deze versnippering van het centrale gezag leidde ook tot een economische crisis. Deze economische neergang was ook het gevolg van externe problemen. De expansie van de Perzische grootmacht in het Oosten betekende een ernstige bedreiging voor Rome. In de westelijke provincies hielden tegelijkertijd hele horden bar
Hoe kwam de christelijke Constantijn de Grote aan de macht?
De machtsverhoudingen binnen het Romeinse Rijk zijn in de derde eeuw niet bepaald overzichtelijk. Het keizerrijk is zo groot geworden, dat het in in tweeën wordt gesplitst om het bestuurbaar te houden. Keizer Diocletianus krijgt zeggenschap over het oostelijke deel, medekeizer Maximianus het westelijke deel.
In maakt Diocletianus het nog een tikje ingewikkelder door een zogeheten tetrarchie op te richten: de Vierkeizerregering. De twee delen van het rijk worden nogmaals opgesplitst, met aan het hoofd van de nieuwe delen twee onderkeizers. Eén van deze onderkeizers is Constantius I Chlorus, de vader van Constantijn de Grote.
Het idee was dat de onderkeizers allebei zouden promoveren tot keizer wanneer Diocletianus en Maximianus zouden aftreden. Zij kozen nieuwe onderkeizers, die op hun beurt weer zouden worden klaargestoomd voor het keizerschap. In theorie een goed systeem. Maar het stort volledig in elkaar.
Constantijn de Grote aan de macht
Constantius promoveert samen met Galerius in tot keizer. Hoewel zijn zoon Constantijn de Grote de juiste leeftijd heeft voor onderkeizer, is hij uitgesloten van deze titel: de tijd van geërfde opvolging is voorbij. Onderkeizers moeten hun titel verdienen, een invloedrij
Diocletianus
tussen eenheid en versnippering
Artikelen over het leven en bewind van de Romeinse keizer Diocletianus ( ).
Non-fictie
Nederlands | pagina&#;s | Uitgeverij Vantilt, Nijmegen |
Gedrukt boek
Constantijn de Grote
Zijn Leven
Constantijn de Grote werd geboren rond als Flavius Valerius Constantinus, in wat nu Servië heet. Hij was het buitenechtelijke kind van Constantius Chlorus en ene Helena. Toen Constantijn dertien werd, werd zijn vader onderkeizer (of Caesar). Constantijn diende toen van tot bij Diocletianus die samen met Maximianus opperkeizer (of Augustus) was. In versloeg Constantijn samen met zijn vader een volkje dat Brittannië was binnengevallen. Maar tijdens die slag ging zijn vader dood en werd Constantijn door het leger uitgeroepen tot opperkeizer van het westen van het Romeinse Rijk. Hij was toen rond de De opperkeizer van het oosten, Galerius, zag hem niet zo zitten en erkende hem niet. In trouwde Constantijn met Flavia Maxima Fausta. Rond diezelfde tijd werd de oud-keizer, Maximianus, samen met zijn zoon Maxentius in Rome uitgeroepen tot opperkeizer. Er was nu een warrige machtssituatie ontstaan, dus werd er een bijeenkomst gehouden om uit te maken wie er konden regeren. Er werd besloten dat de vroegere keizer Maximianus zijn macht moest neerleggen. Hij vond dit niet leuk en viel in Gallië binnen. Constantijn dwong hem in tot zelfmoord. In ging Galerius dood nadat hij Constantijn als opperkeizer erkende. Nu bleef voor Constantijn all
Keizer van het Romeinse Rijk
Gajus Aurelius Valerius werd geboren rond het jaar in Dioklea in Dalmatië. Hij stierf omstreeks in Spalatum, dat is het tegenwoordige Split in Kroatië. Diocletianus werd dus ongeveer 70 jaar.Zijn loopbaan voerde hem, als zoon van een vrijgelatene, via de militaire dienst op tot stadhouder van Moesia. Na de dood van keizer Numerianus in werd Diocletianus door het leger geroepen tot het keizerschap.
Invoering van de Tetrarchie
Hij reorganiseerde het Romeinse Rijk door de invoering van de Tetrarchie, of wel de heerschappij van vier, in Hij wilde daarmee de troonsopvolging zeker stellen en een decentralisatie van het staatsbestuur bereiken. Galerius werd als zijn 'kroonprins' aangesteld.Diocletianus voerde grootscheepse hervormingen door. In werden de provincies opnieuw ingedeeld.