Okkie durham documentaire
Van Gogh-dief 'Okkie' biecht nog een trits aan inbraken op
Interview
'Okkie' Durham werd bekend als dief van twee Van Goghs. Nu zijn biografie verschijnt, spreken we de beroepsinbreker over de oude en nieuwe Amsterdamse onderwereld.
Zijn bekentenis, twee jaar geleden, van de roof van Zeegezicht op Scheveningen en Het uitgaan van de hervormde kerk te Nuenen uit het Van Goghmuseum in , maakte Octave Durham (46) op slag een bekende Amsterdammer. In zijn biografie 'Meesterdief' biecht hij nog een trits verjaarde inbraken en kluisroven op.
De halve Amsterdamse onderwereld passeert de revue. De liquidaties van kopstukken Sam Klepper () en Cor van Hout () dwarsboomden op het laatste moment hun aankoop van de gestolen schilderijen, vertelt 'Okkie'.
Hij kraakte met een groepje jongens een auto en stal een jas. Met de revolver die daar in bleek te zitten, is daarna vermoedelijk broer Jovanny van de beruchte Gwenette Martha vermoord op het Rembrandtplein. Gwenette, in geliquideerd, kende hij uit kickboksschool Chakuriki Gym.
Durham brak in met een crimineel die later groot in de cocaïnehandel zat. De hoofdpersoon in Meesterdief was bevriend met de in vermoorde Boneka Belserang en diens broer Etou's - een leidende figuur in motorbende Satudarah.
En zo verder, enzo
Okkie Durham onthult details over kunstroof Drents Museum
Volgens Okkie zijn de daders waarschijnlijk jonge jongens met veel lef, maar een gebrek aan professionaliteit. "Ze waren allemaal in het zwart gekleed, maar één dader maakte de fout door witte zolen aan te trekken en de vluchtauto was ook langzaam." Hij denkt dat de daders normaal verantwoordelijk zijn voor plofkraken door de kleding en het voertuig.
De vraag waar de daders zich schuilhouden, blijft onbeantwoord. Okkie vermoedt dat ze proberen hun normale routines te handhaven om niet op te vallen. "Maar ze worden paranoia, elke nieuwsuitzending, elke melding maakt hen zenuwachtig." De politie gebruikt nu alle opsporingsmethodes die beschikbaar zijn en er zit een team van 35 mensen op deze zaak, dag en nacht. "De daders denken even een paar ruggen te verdienen, maar dit is hetzelfde als iemand uit de Quote ontvoeren en dat gaan ze voelen."
Wat de daders met de stukken zullen doen is de vraag. Als het ze om het goud gaat zullen ze het waarschijnlijk omsmelten, maar Okkie waarschuwt wel dat het omsmelten of beschadigen van de kunstwerken de situatie alleen maar erger maakt. Als de daders het intact laten en contact opnemen met Okkie kan dit nog wel eens leiden tot strafvermindering.
Meesterdief Okkie Durham: zo verkoop je een Van Gogh in het criminele circuit
Van Gogh-rover Okkie Durham wachtte tot een nieuwe koper zich meldde voor de twee schilderijen die hij in uit het Van Gogh Museum stal: een Italiaanse maffioso met de bijnaam Pinokkio. Een voorpublicatie van Meesterdief, dat deze week verschijnt.
We reden met de schilderijen op de achterbank de Amsterdamse Staatsliedenbuurt binnen. Via de Van Hallstraat sloeg ik rechtsaf de Van Beuningenstraat in naar mijn safehouse, een appartement dat uitkeek over de Van Limburg Stirumstraat, de hoofdstraat van de Staatsliedenbuurt. Ik had twee woningen: mijn eigen woning aan de Haarlemmerweg en een tweede woning die ik gebruikte voor van alles en nog wat. Die stond op naam van een vriend van me, zodat het huis niet aan mij te linken was. Het was een beetje mijn hang-outplek. Ik woonde er samen met mijn vader, ook al zat die vaak in Suriname. Maar als hij thuis was, kon ik daar rustig met mensen afspreken zonder hem te storen.
Ik parkeerde de auto een straat verderop en keek een paar tellen goed om me heen. Daarna pakten we de tas met de schilderijen van de achterbank. Terwijl we naar de woning liepen, keken we, hoewel ik in mijn eigen buurt elk hoekje en gaatje kende, goed om ons heen. Helemaal niets
Van kleine kruimelaar tot meesterdief
Met de bekentenis dat hij de man was die in twee schilderijen stal uit het Van Gogh Museum werd Octave Okkie Durham vorig jaar in een klap beroemd. Die roem had zo zijn prijs. Op een gegeven moment sloegen alle stoppen bij me door. Ook Justitie had nog een stevig appeltje met hem te schillen. Omdat hij geen cent betaald had aan de schadevergoeding voor het Van Gogh Museum, moest hij weer naar de gevangenis. Toch verschijnt deze week zijn biografie.
Nee je moet nou niet naar me gaan wijzen, Okkie. Daar hou ik echt niet van!
Wilson Boldewijn kijkt kwaad. Recht tegenover hem zit Octave Okkie Durham. Die kijkt al net zo pissig. En jij moet niet zeggen dat ik een moeilijke jeugd heb gehad! Dat is gewoon niet waar! Er was bij ons in de buurt maar één jongen wiens vader aanwezig was. Dat was bij mij! Ik heb juist een fantastische jeugd gehad! Een aantal gasten in het restaurant kijkt op richting de luid pratende Okkie. Die is inmiddels, druk gebarend, van tafel opgestaan. Boldewijn lijkt daar niet in het minst van op te kijken en zegt: Een topjeugd? Nou dat vind ik eigenlijk wel meevallen. Volgens mij was het best zwaar, want Nog voordat hij zijn zin kan afmake
Van kleine kruimelaar tot meesterdief: Octave ‘Okkie’ Durham
Nee je moet nou niet naar me gaan wijzen, Okkie. Daar hou ik echt niet van!
Biograaf Wilson Boldewijn kijkt kwaad. Recht tegenover hem zit Octave Okkie Durham. Die kijkt al net zo pissig. En jij moet niet zeggen dat ik een moeilijke jeugd heb gehad!
{{ trans('semsg') }}
Dat is gewoon niet waar! Er was bij ons in de buurt maar één jongen wiens vader aanwezig was. Dat was bij mij! Ik heb juist een fantastische jeugd gehad! Een aantal gasten in het restaurant kijkt op richting de luid pratende Okkie. Die is inmiddels, druk gebarend, van tafel opgestaan. Boldewijn lijkt daar niet in het minst van op te kijken en zegt: Een topjeugd? Nou dat vind ik eigenlijk wel meevallen. Volgens mij was het best zwaar, want Nog voordat hij zijn zin kan afmaken, onderbreekt Okkie hem luidkeels. Best zwaar? Wat lul jij nou?
Ik ben vijf keer naar Suriname geweest met die ouwe van me. Dat was echt helemaal te gek!
De toon is gezet.
Boldewijn zucht eens diep en rolt zijn ogen omhoog. Nou zie je dus hoe het is om een biografie over de Van Goghrover te schrijven. Zo ging het echt maandenlang. Het was loodzwaar. Om daar later op diplomatieke toon aan toe te v