Bram moszkowicz vermogen
De rel over het boek &#;De bokser, het leven van Max Moszkowicz&#;, de biografie van de Joodse oud-strafpleiter Max Moszkowicz sr. (91), breidt zich uit. Het boekwerk, dat geschreven is door NRC-Handelsblad-journalist Marcel Haenen, bevat een passage waarin de Maastrichtse stadshistoricus Paul Bronzwaer zijn twijfels uitspreekt over het kampverleden van de hoofdpersoon. Volgens de Limburger is Moszkowicz, die onder meer Auschwitz overleefde, &#;een Holocaustexploitant&#; die eigenlijk ondergedoken heeft gezeten. De zonen van de advocaat zijn erg beledigd, zo lieten ze vorige week op tv weten. Ze accepteren geen excuses van Bronzwaer, die inmiddels op de Limburgse radio meer tekst en uitleg gaf over zijn beweringen.
DWDD
De rumoer ontstond op 3 oktober toen zonen Bram en Max Moszkowicz jr. in de uitzending van tv-show De Wereld Draait Door (DWDD) werden geïnterviewd over het boek. Al gauw sneden ze de omstreden passages van Bronzwaer aan. &#;Nota bene de stadshistoricus van Maastricht,&#; aldus Moszkowicz jr., die vindt dat Nederland dit moet weten. Volgens presentator Matthijs van Nieuwkerk was en &#;is het antisemitisme in het katholieke Limburg groot&#;. Moszkowicz jr. onderschreef dit en benadrukte dat zijn vader een tatoeage van zijn kampnummer nog
Max Moszkowicz wilde iedereen verdedigen, behalve SS'ers
NOS Nieuws•
Advocaat Max Moszkowicz is op jarige leeftijd overleden. Dat heeft zijn familie bevestigd. Moszkowicz was een van de bekendste strafpleiters van Nederland. Hij verdedigde onder anderen Klaas Bruinsma en Heinekenontvoerders Cor van Hout en Willem Holleeder.
De Joodse Moszkowicz werd geboren in Duitsland en vluchtte voor het naziregime naar Maastricht met zijn ouders. Zijn ouders, broer en zus en hij werden tijdens de Tweede Wereldoorlog naar de vernietigingskampen afgevoerd. Alleen Max overleefde de oorlog, onder meer doordat hij in Auschwitz als bokser werd ingezet om de nazi-officieren te vermaken: dat leverde hem extra voedsel op.
Moszkowicz is de vader van vier zoons die ook advocaat werden: David, Max, Bram en Robert. Moszkowicz kampte al jaren met een slechte gezondheid.
Enige overlevende van de kampen
De datum waarop Moszkowicz is overleden, mag frappant genoemd worden. Het is vandaag de Internationale Herdenkingsdag voor de Holocaust. De oorlog speelde een zeer prominente rol in zijn leven.
In augustus werd het gezin Moszkowicz samen met andere Limburgse Joden afgevoerd naar Westerbork, waarna ze naar het oosten worden gedeporteerd. Zijn moeder, broer en zus werden gelijk bij
Welk geheim van Bram Moszkowicz?
Het oordeel is hard. ‘Moszkowicz heeft diverse regels overtreden en de belangen van zijn cliënten ernstig verwaarloosd en hij heeft zich aan wettelijk toezicht onttrokken.’ De Raad neemt het hem kwalijk dat hij op 30 juni afwezig is bij de uitspraak van de tuchtrechter. ‘Hij geeft daarmee te kennen dat hij de bezwaren van de Deken en de klachten van de klagers niet of amper serieus neemt. Het is daarom onverantwoord dat hij nog langer als advocaat zijn praktijk uitoefent.’ Die dag wordt de beroemdste strafpleiter van Nederland door zijn vakbroeders geroyeerd. Een half jaar later maken Vrij Nederland-journalisten Marian Husken en Harry Lensink in Het geheim van Bram Moszkowicz de balans op.
De pleaser
Wat is volgens de auteurs dat geheim? Dat zijn vader, Max Moszkowicz, meer is dan een voorbeeld, eerder een leidsman, die in zijn uitspraken over de advocatenpraktijk door zijn jongste zoon wordt nagebauwd? Max Moszkowicz senior: ‘Wezenlijk slechte mensen bestaan niet. Ik ben ze nog nooit tegengekomen.’ Bram Moszkowicz: ‘Ik heb nog nooit iemand ontmoet die beantwoordt aan de karikatuur van de door en door slechte mens.’ Het citaat verdedigt het beroep van strafpleiter volkomen. Iedere verdachte, hoe weerzinwekkend ook, verdient een spreekbuis
Max Moszkowicz – Handelaar in recht
Max Moszkowicz overleefde vijf concentratiekampen. Marcel Haenen toont in zijn biografie De bokser hoe deze bijna duizend dagen in de hel, waarover de Maastrichtse strafpleiter zijn verdere leven goeddeels zweeg, zijn leven en werk bepaalden.
Op onverwachte momenten steekt de oorlog de kop op in het leven van de Maastrichtse advocaat. Zoon Bram zit eens met hem te eten in een restaurant in Luik als hij ziet hoe zijn vader wit wegtrekt. Boosdoener is de rode bietensoep die zojuist is geserveerd. De geur herinnert hem aan Auschwitz.
Kampen
Max Moszkowicz wordt in geboren in Essen. Zijn ouders, van oorsprong Poolse Joden, ontvluchten in de jaren dertig met hun gezin Hitler-Duitsland en belanden in een dorpje vlakbij Maastricht. Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog verhuist het gezin naar de Limburgse hoofdstad waar Max’ vader een stoffenhandel drijft. Met oog voor detail beschrijft Haenen hoe anti-Joodse maatregelen hun leven na de Duitse inval steeds onmogelijker maken en hoe plaatselijke instanties hieraan meewerken.
In moet het gezin naar Westerbork. Van de gevangenen die op 21 september vanuit Drenthe op transport gaan naar Auschwitz, zal er slechts één terugkeren: Max Moszkowicz. In het vernietigingskamp worden zijn moeder, b
Overlevers
De recente teloorgang van het advocatenhuis Moszkowicz zal niemand ontgaan zijn, ook al niet omdat hierover kortgeleden nog een fraaie televisieserie te zien was. Toch zullen de meesten er, net als ik, weinig meer van begrepen hebben dan dat de Moszkowiczen het vak, vriendelijk gezegd, creatief invulden. Die creativiteit werd de zonen van Max sr. niet in dank afgenomen. De een na de ander werd van het tableau geschrapt. Robert () was de eerste. Dat gebeurde in , voor de tweede keer overigens. Hij staat dan ook bekend als het zwarte schaap van de familie. Bram () was de tweede. Hij werd in geschrapt. En David () was nummer drie, in Alleen Max jr. () houdt op dit moment nog kantoor – evenals een van de kleinzonen.
Na het lezen van de biografie van Marcel Haenen worden de ins en outs van dit familiedrama duidelijk: ‘Het zit in de familie’, om het zo maar eens te zeggen. In ieder geval had vader Max een manier van advocatuur bedrijven die in Nederland op z’n minst ongewoon was en dat volgens velen nog altijd zou moeten zijn. Want al leert de beeldvorming dat advocaten te veel verdienen en in te mooie auto’s rijden, ze zijn ook juristen en dus mannen of vrouwen die leven naar de wet, goed-Nederlandse burgers dus. Dit laatste is Max Moszkowicz niet, nooit geweest oo