Biografie lubbers 2020

Project biografie over Ruud Lubbers van start gegaan

Met dank overgenomen van Centrum voor Parlementaire Geschiedenis van de Radboud Universiteit Nijmegen, gepubliceerd op maandag 25 mei ,

Op 16 maart zijn Johan van Merriënboer en Lennart Steenbergen begonnen met het onderzoek dat zal uitmonden in de biografie over Ruud Lubbers. Na jaren van voorbereiding was de definitieve start afhankelijk van externe financiering die inmiddels rond is. De totstandkoming van de biografie wordt mogelijk gemaakt door de Stichting Dr. A. Kuyperfonds, de J.E. Jurriaanse Stichting, het Prins Bernhard Cultuurfonds, de Robert Schuman Foundation, het Dr. Nolensfonds, de Radboud Universiteit en de Stichting Parlementaire Geschiedenis. Met hun steun kan de komende jaren het onderzoek ten behoeve van de wetenschappelijke biografie over Lubbers worden verricht; de verwachte afronding van het project is eind

In deze tijden van corona zijn de archieven gesloten en kunnen interviews met personen die Lubbers van dichtbij hebben meegemaakt nog niet plaatsvinden. Desalniettemin zijn de biografen voortvarend van start gegaan met het project. Het onderzoek is volop aan de gang, waarbij veel bronnen anno gelukkig gedigitaliseerd zijn.

Ruud Lubbers () was minister-president van tot ; daarvoor was de Rotterd

Dr. R.F.M. (Ruud) Lubbers

Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op

Voor de overige ruim biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? als u daar belangstelling voor heeft.


Op bovenstaande tekst en gegevens zijn auteursrechten van PDC van toepassing; overname, in welke vorm dan ook, is zonder expliciete goedkeuring niet toegestaan. Ook de afbeeldingen zijn niet rechtenvrij.

De biografieën betreffen vooral de periode waarin iemand politiek en bestuurlijk actief is of was. PDC ontvangt graag gemotiveerde aanvullingen of correcties.

Toespraak minister-president Schoof bij presentatie van biografie over Ruud Lubbers

Toespraak |

Minister-president Schoof hield op 6 november in Den Haag een toespraak bij de presentatie van het 1e exemplaar van het boek: Ruud Lubbers. Een slag anders.

Dames en heren,

Hartelijk dank voor dit kloeke boek, waarvan alleen de titel al nieuwsgierig maakt: 'Ruud Lubbers. Een slag anders'.

Daar wil elke geïnteresseerde tijdgenoot natuurlijk meer over weten.

En om dat meteen maar even in perspectief te zetten: in , toen Ruud Lubbers minister van Economische Zaken werd in het kabinet-Den Uyl, zat ik volgens mij in de 4e klas van Lyceum de Grundel in Hengelo.

In , toen hij premier werd, studeerde ik af en begon ik vlak daarna aan mijn ambtelijke carrière.

En geloof me, zelfs in mijn stoutste dromen is het in die jaren helemaal nooit bij mij opgekomen dat ik vandaag, als Lubbers’ verre opvolger in het ambt van premier, deze biografie in ontvangst zou mogen nemen. Ik vind dat een grote eer.

Nu was Ruud Lubbers bij zijn aantreden de jongste premier ooit, en ik zo’n beetje de oudste.

Maar we hebben wel allebei een deel van onze vormende jaren doorgebracht op die prachtige Berg en Dalseweg in Nijmegen. Hij bij de paters Jezuïeten van het Canisius College in de door en

Hij was niet minder dan bijna twaalf jaar premier. Daarmee eindigt hij (voorlopig, maar het record zal wel niet snel meer verbroken worden) op een eervolle tweede plaats, na VVD’er Mark Rutte. Maar erg makkelijk te duiden is hij niet. Dat ondervonden waarschijnlijk Johan van Merriënboer en Lennart Steenbergen bij het schrijven van hun biografie van Ruud Lubbers, getiteld Een slag anders.

De CDA’er (aanvankelijk KVP’er) was zeer intelligent, maar ook nogal zweverig. Hij was ideologisch bevlogen en bezield van hogere voornemens, maar tevens een pragmaticus die op zoek was naar het compromis. Hij was rechts, maar ook links.

Van Merriënboer, die ook meewerkte aan de levensbeschrijving van Lubbers’ partijgenoot en voorganger Dries van Agt, in verschenen onder de titel Tour de force, zal gemerkt hebben dat sommige personen zich beter lenen voor een amusante biografie dan anderen.

Niet amusant

Nee, amusant was het leven van Lubbers niet, wel vol tamelijk moeilijk te duiden verwikkelingen. Hij werd geboren op 7 mei in Rotterdam als zoon van een katholieke ondernemer. Zijn vader gaf leiding aan de constructiewerkplaats Hollandia Kloos, waarvan hij later eigenaar werd. Toen hij in onverwacht overleed namen twee van zijn zoons, onder wie Ruud, het bedrijf over. Lubbers had toen al

Johan van Merriënboer en Lennart Steenbergen over &#;Ruud Lubbers: een slag anders&#;

Op het tijdperk dat zijn naam draagt, de Lubbersjaren (), drukte hij een Rotterdams no-nonsense-etiket. Het was een tijd van massawerkloosheid en forse bezuinigingen. 

Lubbers voerde de regie onder het motto ‘Samen onderweg’ in wisselende coalities met VVD en PvdA. Hij hield de zaak bij elkaar, effende het pad naar economisch herstel en bracht het Verdrag van Maastricht tot stand dat de basis legde voor de Europese Unie en de invoering van de euro. Dit alles in een dynamisch tempo.

Kom luisteren naar de indringende biografie van een fascinerend persoon, gebaseerd op gesprekken met Lubbers zelf, openhartige interviews met oud-medewerkers, collega’s, familieleden en vrienden, en niet eerder geraadpleegde documenten in binnen- en buitenland. 

Johan van Merriënboer schreef eerder Mansholt: een biografie en was (mede)auteur van Van Agt: Tour de Force en de biografie van Piet de Jong. Lennart Steenbergen was een van de auteurs van Grote idealen, smalle marges: een parlementaire geschiedenis van de lange jaren zeventig Beide auteurs zijn verbonden aan het Centrum voor Parlementaire Geschiedenis van de Radboud Universiteit Nijmegen.

Meer informatie