Waarover schrijft iemand in een autobiografie
Autobiografisch schrijven
door Wilma van der Pennen
Een autobiografie in de strikte betekenis van het woord is een terugblik op het eigen leven. Vaak worden ook dagboek, brief en memoires ‘autobiografisch’ genoemd. Daarnaast zijn er de geromantiseerde autobiografie en de autobiografische roman. Een veelheid van termen dus voor genres die met elkaar in verband staan maar op verschillende punten ook van elkaar te onderscheiden zijn. Als overkoepelende aanduiding wordt vaak de term ‘autobiografisch schrijven’ gebruikt. De auteur geeft zijn innerlijke ontwikkeling of levensbeschouwelijke opvattingen weer, maar kan zich ook beperken tot een (anekdotisch) verslag van (een deel van) zijn leven.
Bij autobiografisch schrijven gaat het om de ervaringen of emoties van de schrijver zelf. Er bestaan allerlei manieren om de lezer duidelijk te maken om wiens identiteit het gaat. Dit kan via de voorpagina (titel), de achterflap, voor- of nawoord, maar ook binnen de tekst kan het duidelijk worden gemaakt wanneer de schrijver zijn bedoelingen expliciteert en becommentarieert.
Het dagboek en de brief onderscheiden zich van de autobiografie in strikte zin door het moment waarop verteld wordt. In het dagboek of in de brief komen de gebeurtenissen aan de orde
Biografie schrijven
Denk je eraan om een biografie te schrijven? Of vraag je je af of jouw levensverhaal de moeite waard is om op papier te zetten? Met de onderstaande 7 tips wordt een biografie schrijven hopelijk een stuk eenvoudiger.
Wie schrijft een biografie?
Je hebt een boeiend of bewogen leven gehad en wilt dit delen met de wereld. Een biografie schrijven is niet alleen een manier om je verhaal vast te leggen, het kan ook een manier zijn om gebeurtenissen te verwerken. Bijvoorbeeld na een burn-out of ziekte. Maar niet alleen ingrijpende gebeurtenissen zijn reden om een biografie te schrijven. Denk aan een familiebiografie of een verhaal over je ervaringen als wereldreiziger; dat kan voor veel mensen interessant zijn.
Veel bekende mensen schrijven een biografie of laten deze schrijven. Het publiek is vaak nieuwsgierig naar het leven van een bekend persoon. Maar het zijn niet alleen beroemdheden die een biografie schrijven – veel mensen zijn geïnteresseerd in elkaars verhalen, en dus ook in dat van jou!
Biografie en autobiografie
De termen biografie en autobiografie worden vaak door elkaar gehaald. Er wordt vaak over een biografie gesproken, terwijl eigenlijk een autobiografie wordt bedoeld. Wat is precies het verschil?
- Autobiografie: Je schrijft je eigen levensv
Wat is de betekenis van Autobiografie?
Autobiografie
v. (-ën), door de persoon zelf opgestelde levensbeschrijving.
Autobiografie
Een autobiografie is een geschreven levensloop van de schrijver zelf. Een autobiografie wordt dan ook meestal op latere leeftijd geschreven zodat het grootste gedeelte van iemands leven kan worden meegenomen. Het zijn voornamelijk bekende personen die een autobiografie schrijven, zoals politici of sporters, maar ook belangrijke wetenschappers wagen
Lees verder
autobiografie
autobiografie - zelfstandig naamwoorduitspraak: au-to-bi-o-gra-fie1. boek over je eigen leven♢ zijn autobiografie is net uitgekomenZelfstandig naamwoord: au-to-bi-o-gra-fiede autobiografie
Lees verder
autobiografie
Geschrift waarin de auteur zijn eigen leven beschrijft; verwant aan memoires. Een van de oudste voorbeelden is Confessiones (‘Bekentenissen’) van de H. Augustinus (ca). Het genre kwam pas echt tot bloei vanaf de Renaissance. Beroemde voorbeelden zijn Les confessions (/89) van J.-J. Rousseau, The autobiography () van Benjamin Franklin, D
Lees verder
Autobiografie
Een persoonlijk document, waarin de auteur vaak een alomvattend verslag van zijn of haar gehele leven of een belangrijk deel ervan heeft vastgelegd, bedoeld om
Biografie
Een biografie is het genre boek dat gaat over het leven van één persoon. Een autobiografie is een boek dat iemand over zijn eigen leven heeft geschreven.
Biografieën worden meestal over beroemde personen geschreven. Soms wordt een biografie geschreven als die persoon nog leeft. Soms ook als die al is overleden. Als de persoon nog leeft kan hij meewerken aan het schrijven van een biografie of niet. Dat betekent dat niet alles wat in een biografie staat ook waar hoeft te zijn. Er kunnen ook meerdere biografieën over één persoon worden geschreven. Bijvoorbeeld omdat één boek gaat over de jonge jaren van die persoon. En een ander boek gaat over de laatste jaren. Het kan ook zijn dat mensen verschillend denken over een persoon en daarom een eigen biografie schrijven.
Er is ook zoiets als een semi-autobiografie. Een semi-autobiografie is een boek dat iemand over zijn eigen leven heeft geschreven, maar wel fictief is. Dat betekent vaak dat de dingen die in het verhaal plaatsvinden of de belangrijkste thema's in het verhaal ook in het echt hebben plaatsgevonden, maar dat de schrijver van het boek ervoor heeft gekozen om zelfbedachte, niet-echte personages in het verhaal te schrijven. Dat betekent dus dat iets wat misschien wel echt gebeurd is in het leven van de schri
autobiografie
Etym: Gr. autos = zelf, bios = leven, grafein = schrijven.
Bijzondere vorm van de biografie: de beschrijving van het eigen leven of delen daarvan. De autobiografie bevat behalve levensfeiten van de auteur ook herinneringen en is in die zin vergelijkbaar met memoires, die evenals het dagboek tot de bekentenisliteratuur behoren. Daarnaast kan de autobiografie levensbeschouwelijke opvattingen en een innerlijke ontwikkeling beschrijven. Daarmee benadert de autobiografie de confessio (Lat. bekentenis), zoals in de Confessiones () van Augustinus of Les Confessions () van J.J. Rousseau.
Een Nederlands voorbeeld van een autobiografie is C. Huygens’ De jeugd van Constantijn Huygens door hemzelf beschreven, in door A.H. Kan en in door C.L. Heesakkers uit het Latijn vertaald. Er zijn autobiografieën waarin verbeeldingselementen in meer of mindere mate een rol spelen. Afhankelijk van de mate waarin dat gebeurt spreekt men in zulke gevallen van een geromantiseerde autobiografie of van een autobiografische roman. Voorbeelden daarvan zijn M. Gijsens Zelfportret, gevleid, natuurlijk () of Hella Haasses Persoonsbewijs ().
De autobiografie is als genre ook volledig als fictie beoefend. De romans Eennagelaten bekentenis () van Marcellus Emants en