Floor claus relatie

Jeroen Krabbé: 'Ik dacht alleen maar: hoe haal ik alles uit het leven?'

Naar de Toneelschool

Nu hij alle gebeurtenissen uit zijn eigen leven op een rij ziet, samengevat in het boek en in zijn schilderijen, ziet hij dat de acteur er al vroeg in zat. Soms wist hij tijdens het schilderen niet eens waar hij mee bezig was. "Het is een volledig intuïtief proces als ik een schilderij opzet. Het is een onderstroom, die er is."

Wat hielp bij het kiezen over de verhalen die hij over zijn leven wilde vertellen waren de vele plakboeken en fotoalbums die hij in zijn leven bijhield. In zijn tienerjaren ging hij naar de MULO. Hij verbeeldde het met een trap vol bloed. Hij vond het verschrikkelijk en haalde ook geen goede cijfers. Daarover zei hij altijd: "Dat geeft niet, ik heb het niet nodig. Ik word acteur." In hetzelfde schilderij is te zien hoe hij naar de Toneelschool gaat en eindelijk zijn plek vindt. "Het was net alsof het een mal was waar ik in kon gaan liggen. Het paste precies. Ik vond niets moeilijk."

Zijn moeder werkte als filmvertaalster en nam haar zoon vaak mee naar een speciale ruimte in het Tuschinski-theater waar hij naar de films mocht kijken waarvan zijn moeder de vertalingen checkte. "Daar zag ik films die ik niet begreep, maar ik dacht wel: dit is is het."

Annemarieke van Drimmelen, van model tot fotograaf, gidst ons langs haar favorieten

Zo Hollands als haar naam klinkt, zo internationaal is haar carrière. En hoewel ze eruitziet als een fotomodel – lang en slank, een waterval van rossig blond haar en een razend knap gezicht – is Annemarieke van Drimmelen niet voor maar áchter de camera actief. Als modefotograaf, in het gros van de gevallen. Van Drimmelen werkt voor gezaghebbende titels als Vogue Italia, The Gentlewoman, The Wall Street Journal en Le Monde. En voor minstens zo gezaghebbende modehuizen als Dior, Chloé, Prada en Hermès. 

Wat zo bijzonder is: ze laat niet alleen de kleren prachtig tot hun recht komen maar ook en vooral de vrouwen en mannen die ze dragen. In haar werk maakt het karakter van de geportretteerden de meeste indruk, alsof haar modellen niet zozeer bezig zijn met het aanprijzen van hun prachtige outfit, maar vooral zichzelf zijn en zich op hun gemak voelen voor de lens van Van Drimmelen. Haast alsof ze zich onbespied wanen, waardoor ze kwetsbaar durven zijn, wat Van Drimmelens werk een ongekende intimiteit en sensualiteit geeft.

Dat Van Drimmelen ooit is gaan fotograferen, is te danken aan haar moeder Ineke, die stierf toen Annemarieke 10 was. Van Drimmelen pakte haar moeders camera ‘bijna in

‘Ik ben een overlever’: Naomi Campbell wordt 50

Het is een on­vergetelijk moment in de annalen van de modegeschiedenis: Linda Evangelista, Christy Turlington, Stephanie Seymour, Kristen McMenamy en Naomi Campbell, die in strakke, zwarte jurkjes in een fotostudio in New York City op zandduinen poseren. Fotograaf Richard Avedon stelt scherp en schiet zijn beelden. Op dag één van een vijfdaagse fotosessie in maken ze een reeks voor de reclamecampagne van Versace. Gianni Versace leeft nog, het world wide web is nagelnieuw en ene Jeff Bezos is een jonge kerel die bij een Wall Street-hedgefonds werkt.

Nu, bijna dertig jaar later, werkt bijna niemand van dat beroemde clubje nog als model, op Naomi Campbell na, die straks vijftig wordt. Ze tart de gangbare opvatting dat een modellencarrière even vluchtig is als die van een topsporter: zo poseerde Campbell in nog voor een Versace-campagne aan de zijde van Kaia Gerber, de tienerdochter van haar vriendin Cindy Crawford. Deze zomer haalde ze haar eerste Calvin Klein-campagne binnen en poseerde ze in lingerie voor beelden die meteen viraal gingen, 27 jaar nadat Kate Moss wereldberoemd werd in CK-slips. En vorige week nog opende ze het winterdefilé van Tommy Hilfiger tijdens de modeweek in Londen.

BIO • geboren op 22 mei  in Streatham

Na 20 jaar je bedrijf opgeven: 'We hebben echt alles geprobeerd'

Ondernemen

Door Maaike Homan··Aangepast:

© Michiel van Nieuwkerk
RTL

Ontstaan als idee tijdens een zwangerschap groeide Kidscase uit tot een kinderkledingmerk dat wereldwijd wordt verkocht. Maar twintig jaar na de oprichting ligt nu de laatste collectie in de winkels. "Het ging echt niet meer." Over investeerders, een krimpende markt en roze wolken.

Ze hebben allebei de mooiste items uit de collectie bewaard in een doos. Verder herinneringen alleen nog de foto's aan hun jarige avontuur. "We hebben zoveel lol gehad", vertelt oprichter Merel Verbrugge. "Elk half jaar weer een collectie maken, het contact met producenten; dat is verslavend", vult haar compagnon en ontwerper Jacqueline van Nieuwkerk aan.   

In januari namen ze afscheid van hun merk. Het ging al jaren moeizaam. Investeerders bleken lastig te vinden, klanten sloten hun winkels, er kwamen steeds meer concurrenten op de markt en minder orders binnen.

© Annemarieke van Drimmelen

'Markt is zo lastig'

Van Nieuwkerk werkt al jaren in de mode. Het idee voor een kinderkledingmerk ontstond toen ze zelf zwanger was. In die tijd was veel babykleding roze of blauw. Ze zag dit graag anders.

Via

  • Unravel Stedelijk museum

    15 december

     

    Hou je van texturen, van het ambacht en van textiel? Ben je geëngageerd? Dan mag je de tentoonstelling Unravel in Amsterdam niet missen. In december is er nog alle tijd tot begin januari. De ondertitel van deze kleurrijke tentoonstelling luidt niet voor niets The power and politics of textiles in art. In de kunstwerken is er veel aandacht voor gender, racisme en ons koloniaal verleden. Zo contrasteren de vaak felle en prachtige kleuren van het textiel met doorgaans heftige verhalen. Arme landen slaan terug zoals in het kunstwerk waarop de gebieden in de Filipijnen zijn aangegeven waar het Westen haar grondstoffen haalt en het land leegplundert. Het koloniale verleden in Ghana zien we terug in een kunstwerk van jutezakken. De cacaobonen uit dit land zijn altijd belangrijk geweest voor de Britse economie. Het wandkleed No chance met dekens en teksten van Tracey Emin verwijst naar haar verleden als dertienjarig meisje toen ze bruut werd verkracht. De teksten drukken haar verontwaardiging, woede en vervreemding uit. Samen met de oude dekens vormen de woorden een intiem portret van een meisje dat op jonge leeftijd is beschadigd.

    Om de kunstwerken goed te laten landen is intensief kijken gewenst. De bordjes naast