Max moszkowicz biografie 2018
De rel over het boek &#;De bokser, het leven van Max Moszkowicz&#;, de biografie van de Joodse oud-strafpleiter Max Moszkowicz sr. (91), breidt zich uit. Het boekwerk, dat geschreven is door NRC-Handelsblad-journalist Marcel Haenen, bevat een passage waarin de Maastrichtse stadshistoricus Paul Bronzwaer zijn twijfels uitspreekt over het kampverleden van de hoofdpersoon. Volgens de Limburger is Moszkowicz, die onder meer Auschwitz overleefde, &#;een Holocaustexploitant&#; die eigenlijk ondergedoken heeft gezeten. De zonen van de advocaat zijn erg beledigd, zo lieten ze vorige week op tv weten. Ze accepteren geen excuses van Bronzwaer, die inmiddels op de Limburgse radio meer tekst en uitleg gaf over zijn beweringen.
DWDD
De rumoer ontstond op 3 oktober toen zonen Bram en Max Moszkowicz jr. in de uitzending van tv-show De Wereld Draait Door (DWDD) werden geïnterviewd over het boek. Al gauw sneden ze de omstreden passages van Bronzwaer aan. &#;Nota bene de stadshistoricus van Maastricht,&#; aldus Moszkowicz jr., die vindt dat Nederland dit moet weten. Volgens presentator Matthijs van Nieuwkerk was en &#;is het antisemitisme in het katholieke Limburg groot&#;. Moszkowicz jr. onderschreef dit en benadrukte dat zijn vader een tatoeage van zijn kampnummer nog
Max Moszkowicz – Handelaar in recht
Max Moszkowicz overleefde vijf concentratiekampen. Marcel Haenen toont in zijn biografie De bokser hoe deze bijna duizend dagen in de hel, waarover de Maastrichtse strafpleiter zijn verdere leven goeddeels zweeg, zijn leven en werk bepaalden.
Op onverwachte momenten steekt de oorlog de kop op in het leven van de Maastrichtse advocaat. Zoon Bram zit eens met hem te eten in een restaurant in Luik als hij ziet hoe zijn vader wit wegtrekt. Boosdoener is de rode bietensoep die zojuist is geserveerd. De geur herinnert hem aan Auschwitz.
Kampen
Max Moszkowicz wordt in geboren in Essen. Zijn ouders, van oorsprong Poolse Joden, ontvluchten in de jaren dertig met hun gezin Hitler-Duitsland en belanden in een dorpje vlakbij Maastricht. Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog verhuist het gezin naar de Limburgse hoofdstad waar Max’ vader een stoffenhandel drijft. Met oog voor detail beschrijft Haenen hoe anti-Joodse maatregelen hun leven na de Duitse inval steeds onmogelijker maken en hoe plaatselijke instanties hieraan meewerken.
In moet het gezin naar Westerbork. Van de gevangenen die op 21 september vanuit Drenthe op transport gaan naar Auschwitz, zal er slechts één terugkeren: Max Moszkowicz. In het vernietigingskamp worden zijn moeder, b
De biografie van Max Moszkowicz is door Haenen voortreffelijk gedocumenteerd (vier sterren)
Marcel Haenen: De bokser – Het leven van Max Moszkowicz
Querido; pagina’s; € 22,
Het filmpje was het hoogtepunt uit die toch al geweldige ‘Even Apeldoorn bellen’-reeks. Joyridende puber knalt per ongeluk tegen een Jaguar aan. Max Moszkowicz en zoon Bram, beiden strak in het pak, stappen kalmpjes uit. Waarna Bram een hand in de nek legt, terwijl Max de knaap een veelbetekenende blik toewerpt.
In waren de beide strafrechtadvocaten al zo beroemd dat de grap werkte zonder enige toelichting. Hoe ze aan die status kwamen is een van de vele thema’s die NRC Handelsblad-redacteur Marcel Haenen behandelt in De bokser, zijn voortreffelijk gedocumenteerde biografie van de nu jarige Max Moszkowicz. Zeker het eerste deel – dat diens wederwaardigheden tot en met de oorlog beslaat – is ronduit adembenemend.
Moszkowicz kwam op 5 oktober ter wereld in het Duitse Essen, als eerste kind van Abraham en Feiga. Het echtpaar was daar drie jaar eerder neergestreken, op de vlucht voor de Jodenhaat in Polen. In Duitsland bleek de situatie niet veel beter. In het omineuze jaar werd Abraham korte tijd vastgezet. Vanuit de gevangenis gaf hij zijn vrouw opdracht het land onmiddellijk te verlaten. Later zou Mos
De bokser – Het leven van Max Moszkowicz
Terug naar nieuws
Navigation
1Max Moszkowicz werd in geboren in Essen, waar zijn ouders, Abraham en Feiga Moszkowicz-Raab, zich kort na de Eerste Wereldoorlog hadden gevestigd. Na de nationaalsocialistische machtsovername verhuisde het gezin naar Amby, bij Maastricht. Max was een tiener toen Duitsland Nederland binnenviel; net als de andere joodse bewoners werd hij het slachtoffer van een lange reeks antisemitische maatregelen. In augustus werd het gezin naar doorgangskamp Westerbork gevoerd, een maand later volgde een lange, mensonterende treinrit naar Auschwitz-Birkenau. Max kreeg het nummer op zijn linkervoorarm getatoeëerd (“mijn telefoonnummer – handig he,” zou hij zijn vragende jonge kinderen later antwoorden). Terwijl hij samen met zijn vader als dwangarbeider werd tewerkgesteld, werden zijn moeder van 39, zusje van 12 en broertje van 2,5 bij aankomst in Birkenau vergast. Max bekwam wat schamele gunsten door nu en dan als bokser voor vertier te zorgen – Marcel Haenen schetste er in zijn biografie ‘De bokser’ een aangrijpend portret van. Kort voor de bevrijding werden vader en zoon op transport gesteld naar Mauthausen. Abraham overleed in Ebensee in april ; zoon Max overleefde als enige van het gezin de kampen. Hij was ook de enige overlevende van zijn konvooi, dat bestond uit lotgenote