Autofictie

Denk je eraan om een biografie te schrijven? Of vraag je je af of jouw levensverhaal de moeite waard is om op papier te zetten? Met de onderstaande 7 tips wordt een biografie schrijven hopelijk een stuk eenvoudiger.

Wie schrijft een biografie?

Je hebt een boeiend of bewogen leven gehad en wilt dit delen met de wereld. Een biografie schrijven is niet alleen een manier om je verhaal vast te leggen, het kan ook een manier zijn om gebeurtenissen te verwerken. Bijvoorbeeld na een burn-out of ziekte. Maar niet alleen ingrijpende gebeurtenissen zijn reden om een biografie te schrijven. Denk aan een familiebiografie of een verhaal over je ervaringen als wereldreiziger; dat kan voor veel mensen interessant zijn.

Veel bekende mensen schrijven een biografie of laten deze schrijven. Het publiek is vaak nieuwsgierig naar het leven van een bekend persoon. Maar het zijn niet alleen beroemdheden die een biografie schrijven – veel mensen zijn geïnteresseerd in elkaars verhalen, en dus ook in dat van jou!

Biografie en autobiografie

De termen biografie en autobiografie worden vaak door elkaar gehaald. Er wordt vaak over een biografie gesproken, terwijl eigenlijk een autobiografie wordt bedoeld. Wat is precies het verschil?

• Autobiografie: Je schrijft je eigen levensv

  Lezing Van Feit naar Fictie

  Het thema van deze Maand van de Geschiedenis, ‘Echt nep’, leent zich voor allerlei bespiegelingen en roept vragen op over het schemergebied tussen feit en fictie. Een daarvan is de volgende: mag je de resultaten van feitelijk historisch onderzoek zomaar als ‘echt’ bestempelen en valt bijgevolg het genre fictie onder de categorie ‘onecht’ ofwel ‘nep’? Hoe hard is die scheidslijn eigenlijk?

  Gepensioneerd archivaris Rolf Hackeng vertelt over zijn ontwikkeling van historisch onderzoeker tot auteur van fictie. Voor zijn werk bij het Gemeentearchief Maastricht en vervolgens bij het Historisch Centrum Limburg maakte hij tentoonstellingen, inventariseerde hij archieven en publiceerde hij over de onderwerpen waar hij bij dat werk tegenaan liep. In de latere jaren van zijn loopbaan bedacht hij echter dat hij eens iets heel anders wilde proberen. Onder het pseudoniem Gerlach Fonk schreef hij een fictieve biografie, gevolgd door de psychologische thriller die vandaag gepresenteerd wordt. Maar zijn koerswijziging kwam niet helemaal uit de lucht vallen. Onder andere aan de hand van een drietal historische thema’s, namelijk 1. Karl Marx in Maastricht, 2. Edmond Regout als cowboy en 3. procesdossiers in oud-

  Feit & fictie. Tijdschrift voor de geschiedenis van de representatie

  Feit & Fictie III/4
  isbn 90 | € 7,50

  
  Pieter de Meijer Wereldburgerschap en wereldliteratuur, Geoffrey Bunn De geslepen Doctor Psycho, Toos Streng Romantiek als spookbeeld, Wessel Krul Graaf Volney en de lessen van de geschiedenis, Ruth Benschop & Douwe Draaisma Omwille van de precisie, Tony VolgerDe hervonden leestijd, Lieske Tibbe Behoudende burgertrots, E.M. Forster De troost van de geschiedenis.

  Feit & fictie VI/3
  isbn 90 | € 15,00

  J.D.F. van Halsema Epifanie/epiphany, Rosemarie Buikema Waarheid noch verzoening in Coetzee's Disgrace. Literatuur en herinnering, Rob van Gerwen Nader tot het beeld. Wie ziet er wat in spiegels, foto's en aura's?, Tamás Balogh Huizinga als gids naar 'Hongaarse' identiteit. Lászlo Passuth en een 'historische sensatie', David Hamers Verdwaald in de kudde. Fictionele strategieën in de sociologische kritiek op de Amerikaanse suburb, , Liedeke Plate Terug naar Parijs. Gender en de topografie van het culturele geheugen, Carlo Ginzburg Representatie. Het woord, het idee, het ding.

  Feit & Fictie VI/2
  isbn 90 | € 15,00

  Bert De Munck Over beelden gesproken. Het failliet van maatschappelijk engagement in de beeldende

  feit en fiktie in de (autobiografische) roman

  helma wolf-catz
  
  Geboren te Nieuw- en St.-Joosland (Zeeland). Publiceert al meer dan 40 jaar eigentijdse en historische romans. Schreef een groot aantal artikelen en essays in dag-, week en maandbladen (o.a. in de NRC en Het Boek van Nu) over literair-kritische en over literair-, kunsten kultuurhistorische onderwerpen. Werkte eerder mee aan Ons Erfdeel met Inzicht in een historische roman. Een gedeelte van de kultuur-historische essays is gebundeld en nadien bekroond.
  
  Ze verzorgt een vaste literaire kroniek in de Amersfoortse Courant/Veluws Dagblad.
  
  Adres:
  ‘In de Zwaantjes’, Fortlaan 22, Bussum.

  
  
  
  
  

  Het verschil tussen een autobiografie en een autobiografische roman is het verschil tussen de nuchtere feiten (en gelukkig voor de lezer ook een aantal minder nuchtere feiten) en feiten van dezelfde aard, aangevuld of vermengd met fiktie.

   

  Desondanks weegt de mate van het evenwicht behouden in een autobiografische roman het zwaarst. En wel omdat men moet balanceren tussen datgene wat de romantiek in het verhaal van de verbeeldingskracht van de schrijver eist en de naakte feiten. De grens tussen een autobiografische roman en fiktie kan alleen door de auteur zelf aangeduid worden, als hij zi

  Biografie in de praktijk
  Feit of fictie
  De autobiografie als puzzel
  Joke Linders

  Waar begint biografisch onderzoek? Welke archieven zijn handig en toegankelijk? Wat is relevante informatie en hoe toets je gevonden materiaal? Zijn brieven en dagboeken bruikbaarder dan orale bronnen? Is een autobiografie betrouwbaarder of juist onbetrouwbaarder dan primair werk? In deze en komende afleveringen voert Joke Linders de lezers van het Biografie Bulletin door de duistere krochten van het biografische onderzoek.

  Wat voor redenen kan iemand hebben om zijn of haar levensverhaal aan het papier toe te vertrouwen en te publiceren? Pure nieuwsgierigheid, zelfonderzoek, een aardigheidje voor het nageslacht, behoefte tot verantwoording afleggen of domweg omdat een levensverhaal geschikt materiaal is voor schrijvers? Het getuigenis afleggen over gebeurtenissen dan wel herinneringen wordt pas problematisch in het laatste stadium: bij de publicatie ervan.

  Van de autobiografie wordt wel beweerd dat het van alle literaire genres de minste waarheid bevat, noteerde Margot Dijkgraaf onlangs in NRC Handelsblad. Juist omdat autobiografen gedreven worden door een verlangen hun eigen visie op het geheel, ‘zijn of haar mythe’, veilig te stellen. Het moet gezegd worden dat