Benjamin clementine biografie
From Benjamin Clementine and Dakar to Rdam Zuid &#; Romana Vrede
(English translations below)
&#;Vrede weet van dimensies. Ze maakt ruimtes voor onze codes omdat ze niet alleen de klank maar ook de grammatica van onze visuele talen kent. En, spreekt. En, is. Vrede weet van diepte. Niet als dal. Maar, als standplaats vanaf waar ze bergen verzet.”
(Notitie uit een gedicht dat ik ooit las voor het meest stille gezelschap waar ik ooit ‘Goedenavond’ tegen zei.)
GembertheeSessies met Romana Vrede &#; info
Op donderdag 6 februari opent Romana Vrede de GembertheeSessies van Vrede schuift aan om haar decennia-dikke carrière, werkprocessen, referentiekaders en aankomend werk te bespreken. We gaan van Race, Benjamin Clementine en OustFaust naar The Story of Travis, van Den Haag en Dakar naar Rotterdam-Zuid. En, we blikken vooruit op haar komende projecten: het theaterstuk Sisterhood en de publicatie Tijd Zal Ons Leren, haar 3e boek.
Tijd: uur uur.
Locatie: Bijlmer Parktheater.
Gedurende het programma serveren we, in samenwerking met Labyrinth Amsterdam, verse gemberthee. Om er zeker van te zijn dat we iedereen meerdere rondes thee kunnen bieden, verzoeken we iedereen hun kaarten in de voorverkoop te halen. Tickets kunnen gekocht worden via deze link.
Gr Benjamin Clementine is een opmerkelijke kracht in de muziekwereld, die traditionele etiketten overstijgt met zijn unieke mengeling van art pop. Als componist, pianist en songwriter combineert zijn geluid complexe harmonieën met diepe lyrische inhoud - werkelijk een feest voor liefhebbers van vinyl en muziekliefhebbers alike. Afkomstig uit Londen en later troost vindend in Parijs, kenmerkt Clementine's meteoritische opkomst in de muziekindustrie zich door baanbrekende prestaties, waaronder het winnen van de prestigieuze Mercury Prize voor zijn debuutalbum, At Least for Now. Niet alleen wordt zijn muziek breed gevierd om zijn emotionele rijkdom, maar zijn innovatieve benadering van optreden - inclusief zijn iconische blote voeten op het podium - vangt de essentie van zijn kunstzinnigheid. Zijn reis door de muziekwereld parallelliseert met de aantrekkingskracht van de vinylicultuur, terwijl zijn albums verzamelaars en nieuwe fans blijven betoveren, weerklinkend in de warme groeven van wax. Geboren op 7 december , groeide Benjamin Sainte-Clémentine op in een huishouden waar muziek meer een verre droom dan een realiteit Deze schitterende, interessante en vlot geschreven biografie over Clementine Hozier, sinds de echtgenote van Winston Churchill, begint met een briefje dat hij in aan haar schreef ter gelegenheid van hun veertigste trouwdag. &#;Dit briefje schiet alleszins tekortals uiting van dankbaarheid voor het leven en het werk dat jij mij mogelijk hebt gemaakt en voor al het geluk dat jij mij hebt geschonken in deze wereld van onheil en rampspoed&#; Deze biografie is de geschiedenis van het leven van Clementine (spreek uit Clemmentien, door intimi Clemmy genoemd) die leefde van Ze was van adel en goed opgeleid, absoluut niet schuchter of onderdanig, kon als vrouw niet zelf een politieke carrière hebben, maar alleen via haar huwelijk invloed uitoefenen op de Britse politiek. Ze kreeg weinig bewondering en waardering voor het werk dat ze deed: ‘ Mannen huilen niet om poëzie. Of toch wel? In de bundel Gedichten die mannen aan het huilen maken vertellen meer dan zestig vooraanstaande Nederlandse en Vlaamse mannen welk gedicht hen de tranen naar de ogen jaagt. HP/De Tijd licht de komende weken enkele van deze ‘huilende mannen’ uit. Deze week: oud-PvdA-politicus Ed van Thijn () over het gedicht Het lied der achttien dooden van Jan Campert. “Nog elke dag — de eerste acht versregels hangen in mijn studeerkamer — gaat dit gedicht mij door merg en been. Ik was zes toen de oorlog begon, tien toen ik in Kamp Westerbork door de Canadezen werd bevrijd. In die tussenliggende tijd heb ik achttien adressen gehad, waarvan drie in gevangenschap. Tijdens de kerstdagen van zat ik bijvoorbeeld in een huis van bewaring met drie volwassen medegevangenen in een cel. Naast onze cel was de dodencel, waarvan de radeloze geluiden soms tot ons doordrongen.” “Ik heb de oorlog kunnen overleven dankzij een jeugdige verzetsgroep die kinderen aan in totaal adressen heeft kunnen helpen. De verzetsgroep bestond uit veertien mannen en vrouwen die elke dag opnieuw hun leven waagden. Vier van hen hebben de bevrijding niet gehaald. Remco Campert, de zoon van Jan Campert, dichtte later in het gedicht ‘Iemand stelt de vraag’: ‘Verzet begint niet An alien of extraordinary abilities’. Benjamin Sainte-Clémentine las die regel tekst op het formulier van z’n Amerikaanse werkvisum, ging achter z’n klavecimbel zitten en schreef een eigenzinnige, theatrale en soms ronduit ontoegankelijke plaat over de relatie tussen twee vliegen tegen de achtergrond van de migratiecrisis van Vanavond speelt hij alleen het openingssalvo van die plaat, ‘Farewell Sonata’, bij wijze van ouverture - een palate cleanser voor degenen die tijdens de heenreis per ongeluk de radio aan hadden laten staan. In Antwerpen laat Benjamin Clementine - hij zal nog liever weer gaan busken in de metrostations van Parijs, dan zijn werk ook maar een haartje MNM-vriendelijker te maken - zich begeleiden door een kwintet strijkers uit Parijs. Een kwintet dat een innemende, haast transcendente schoonheid toevoegt aan het oeuvre. Ze winden er geen doekjes om: de arrangementen! O, de arrangementen! ‘Condolence’ - uiteengetrokken proza dat in Antwerpen nog net iets meeslepender neerdaalt, nog net iets dieper snijdt en nog net iets beleefder tegen de trommelvlies klopt - doet de studioversie moeiteloos verwelken. De strijkers kleuren gebieden in Technicolor die tot voor kort alleen in zwart-wit verkrijgbaar waren. Om maar te zeggen: niem Benjamin Clementine Vinyl Records & Discografie
Wie is Benjamin Clementine? Een Korte Carrière Overzicht
Benjamin Clementine's Vroeg Leven en Achtergrond
&#;Clementine, een leven met Winston Churchill&#; door Sonia Purnell
Wat Sir Winston Churchill hier schrijft is zijn idee over zijn huwelijk. Voor een man die een groot schrijver was, met 38 titels op zijn naam een wel erge korte uiting van zijn liefde voor haar. Zoals de biografe het noemt:
&#;De grote mannengeschiedenis, door Winston zelf ook aangehangen… heeft het belang (van de rol van de vrouw) altijd genegeerd en ondergewaardeerd.&#; Benjamin Clementine in De Roma