Albana shala biografie
Kop van het Java-eiland
De ‘Kop van het Java-Eiland’ is nog steeds, afgezien van de noodschool, onbebouwd. Er was ooit een ideeën-wedstrijd over wat er met dat gebied moest gebeuren. Er kwamen tal van voorstellen, maar de jury kwam er niet uit. De toen verantwoordelijke wethouder (Duco Stadig) vertrouwde mij toe: “Ik ben daar niet rouwig om. Ik had op die plek ooit een heel romantische ervaring. Zolang er niets gebouwd wordt kan ik die koesteren. Dat bouwen doen mijn opvolgers maar”.
Ik deed, niet echt serieus, aan die wedstrijd mee met het voorstel: “Doe op de uiterste punt een landmark, iets zo opvallends als het New Yorkse Vrijheidsbeeld. Bijvoorbeeld een tweelingbeeld van Jan van Riebeeck en Nelson Mandela, met een arm om elkaars schouder. In de voeten publiekstrekkende en openbare functies, daarboven een school, en daar weer boven een hotel of woningen. In de hoofden natuurlijk restaurants en café’s, want daar heb je het mooiste uitzicht van Amsterdam. Maar zonder terras, want je waait daar vast 9 van de 10 dagen weg.” Pure kitsch, vind ik vaak leuk, de Gouden Bocht van de Herengracht is natuurlijk de kitsch van die tijd en volgens veel architecten is het Java-Eiland ook kitsch: nadoen van grachtenwanden en een nep
Wie is de Mol review 4 ‘stemmen&#; &#; huizen opknappen
Na het vertrek van kandidaat Welmoed zijn de overgebleven acht Wie is de Mol-kandidaten doorgereisd van Shkodër naar Vlorë, een grote havenstad in het zuiden van Albanië, een reis van zo&#;n kilometer. In de vierde aflevering spelen de kandidaten drie opdrachtspellen; Twee op het terrein van een voormalig kunstmestfabriek en één in een paar van de wonderschone stadswoningen van Berat. We vertellen ook waarom Hoop voor Albanië huisjes opknapt.
De groep wordt wakker aan de Adriatische kust met nog meer belangrijke vragen: Wie heeft nog welke troeven? En wat betekent dat voor hun overlevingskansen in het spel? Ze reizen af naar de verlaten Azotiku fabriek in de stad Fier.
Communicatie & akoestiek
In de ronde toren proberen de deelnemers elkaar boodschappen door te geven terwijl ze tegenover elkaar staan. Het communiceren in het Nederlands is dan nog best lastig vanwege de akoestiek, mollenstreken en onzinnige woorden cq zinnen tussendoor. Wie riep ook alweer de zin dat hij/zij de Mol is? Uiteindelijk bleek het niet om de zinnen en woorden te gaan, maar om de getallen, want dat waren te winnen bedragen. Maar hebben die genoemde getallen iets te maken met het huisnummer of postcode van de Mol?
De Albanese taal
Het
Dit is mijn lichaam
Auteur: Hans Claus
Binnen gevangenismuren krijgen de conflicten in de samenleving gestalte. Een democratie in crisis krijgt ogen en oren, vormt mensen die ze problemen noemt. Ze kan er niet mee om en exporteert ze, in de gevangenis tekenen zich de breuklijnen af van de last die niet anders opgelost geraakte. Want een oplossing zou de nachtrust verstoren.
Er was een schijnproces. Er was een executie die nooit voor een gerecht beslist werd. Er was een luid applaus en een zelf-geproclameerde rechtsstaat die zijn eigen principes wegjuichte. Hans Claus ziet de gevechtsvliegtuigen verveelvoudigen en rekt de empathie op. Hij kruipt in de huid van de terrorist, het monster waar wij niet meer mee kunnen praten. Opdat onze loopgraven zich niet zo hoog delven, dat ze graven worden. In de hoop dat de waarschuwing van de kunstenaar nog niet in dovemansoren valt.
Claus schilderde een hedendaagse gekleurde versie van de kruisweg en schreef daar gedichten bij.
Knipsel
in de hal van het station Sint-Pieters
staat een oude flik verveeld
met zijn MP5 te draaien
hij heeft een pens en oogt gezellig
zijn mooie en eerlijke schaamte
ontroert, hij verdient vandaag
de Nobelprijs
omdat hij &#; zichtbaar met artrose &#;
tegen eeuwenoude zuilen leunt
zijn pull is
Je denkt dat de tijd stilstaat totdat je omkijkt; het is wel degelijk in dat we begonnen zijn met een toch al niet al te jonge groep, die – al omkijkend moet je het toegeven – toch echt 8 jaar ouder geworden is. De tred is wat trager geworden, tenminste één gehoorapparaat (onzichtbaar, nietwaar) heeft zijn intrede gedaan en er is ziekte in ons midden.
De tijd eist zijn tol; waar hebben we het aan verdiend? Je kunt er niet over in discussie gaan. Maar op zich gaat het goed met de leesclub, anders hadden we het niet zolang volgehouden. We zijn zelfs gegroeid sinds het begin. Tine, Kitty, Dorien, Maarten en Wietske bleven, Mary vertrok en Mieke, Els, Monique en Ann kwamen.
Daarmee is en blijft lezen een vrouwen- en ouderenzaak. De dames en enkele heer lazen dan wel weer 2 keer meer boeken van mannen dan van vrouwen. 19 van de 58 door de jaren heen gelezen boeken is door een vrouw geschreven, waarvan er ééntje 2 keer ter lezing gekozen is(Ali Smith). En om helemaal precies te zijn: 1 van de 58 is van de hand van een transgender. Nog wat opvallende statistiek. 25 van de 58 zijn in het Nederlands geschreven en 16 oorspronkelijk in het Engels; en van de grote Europese talen hebben we het Italiaans tot nu toe overgeslagen. We hebben 55 r
Youcat
jongerencatechismus van de katholieke kerk
Samenvatting van de belangrijkste punten uit het christelijk geloof volgens rooms-katholieken. Met kleurenfoto&#;s en kleine zwart-wittekeningen. Vanaf ca. 16 jaar en ouder.
Non-fictie
Nederlands | pagina&#;s | Adveniat, [Baarn] |
Gedrukt boek